De zomerfietstocht van 2000 is gepland met als eindbestemmingen Toscane, Umbrië en Marche.
De route voert via Ardennen, Luxemburg en Oost-Frankrijk zuidwaarts. Midden Frankrijk wordt oostwaarts gekoerst voor een Alpen-overgang naar Italië.
Wegens onverwacht overlijden van Jans vader keren we onverhoeds huiswaarts.
Hierna besluiten we de draad weer op te pakken en keren, per trein, terug naar Italië, maar dan naar de plek waar we vermoedelijk op dat moment zouden zijn geweest: Florence.
We doorkruisen dan nog Toscane, Umbrië en de Marche, alvorens per trein huiswaarts te keren.
Routeplan
De fietsroute is met rood-gele lijn gemarkeerd. Daarvan zijn er twee trajecten.
De blauwe lijnen laten globaal de diverse treinreizen zien. Hiervan zijn er twee op de kaart zichtbaar.
In werkelijkheid zijn het drie trajecten. De treinreis Haarlem-Florence werd ook Vice Versa gereden.
Landstreken
VIa het Nederlands rivierengebied bij Nijmegen de Waal oversteken.
Limburg zuidwaarts.
Belgische Ardennen.
Luxemburg.
Plateau van Langres.
Via Bourgogne wijngebieden .
Rhône zuidwaarts.
Rivier Isère stroomopwaarts volgen naar Grenoble.
Alpen in naar Bourg-Saint Maurice.
Alpenovergang: Kleine Sint-Bernhardpas.
Afbreken tocht wegens overlijden van de vader van Jan.
Accute thuisreis: TGV naar Parijs, Thalys naar Amsterdam (= blauwe lijn).
Week van terugkeer, afscheid, uitvaart en formele afwikkelingen.
Terugkeer per trein naar Florence (= blauwe bloklijn).
Oppakken traject waar we na die week ongeveer zouden zijn beland: Florence.
Florence, Meer van Trasimeno, Umbrië en Marche.
Mare Adriatico noordwaarts.
Over Bologna en Apennijnen terug naar Florence.
Treinreis Florence - Haarlem (= blauwe lijn).
Fotoserie Centro Italia 2000

Door het Moezeldal, benoorden Thionville. In de verte de condenspluim uit de koeltorens van de kerncentrale van Cattenom.

In het wijngebied van de Rhône behoort de Côte-Roti van het huis Guigal in Ampuis tot de wereldtop wijnen.

In het restaurant Rive Droite naast de camping van Condrieu drinken we natuurlijk een mooie Rhône: Condrieu!

Een plaatje waar we nooit genoeg van krijgen: de werldberoemde Hermitage wijnheuvel boven Tain op de linker Rhône oever.

De Rhône verlatend, fietsen we het Isère-dal stroomopwaarts in; een mooie etappeplaats is dan Saint Nazaire en Royans met prima camping.

Als er dan een lek bandje is is de reparatieplek geweldig: bankje aan de brede toegangsboulevards vóór centrum Grenoble.

Op weg naar Bourg Saint Maurice wordt steeds zichtbaarder dat we nu in het grote Alpen-massief rijden.

De Kleine Sintbernardpas begint met de klim naar Séez. Bourg Saint Maurice ligt inmiddels ruim beneden ons.

Bij de klim van zo'n echte Alpenpas is er niets mooiers dan van tijd tot omzien naar de virages die net zijn overwonnen.

Op de iets vlakkere stukken op weg naar La Rosière is er tijd voor de zelfontspanner, een "selfie". Wat een decor met zo'n sneeuwtop!

Bij het verlaten van La Rosière, vlak voor de passage van de pas, vernemen we het overlijden van Jans vader. Terug, de berg af, naar huis!

Met de Brenner-express keren we terug naar waar we vermoedelijk zouden zijn geweest wanneer we hadden gefietst: Florence.

Vanuit het dal van de Arno klimmen wij bij Figline Valdarno de heuvels in naar het vakantiepark van Norcenni Girasole.

Op Norcenni Girasole is een goed restaurant waar men mooie wijnen schenkt, zoals deze Barone Ricasoli.

Nog voor 7 uur, maar na een pittige ristretto, net als de autochtone Italianen in Bellaria, de dag beginnen met pootje baden.

Pisa is beroemd om zijn scheve toren, maar met de torens Garisenda en Asinelli heeft Bologna er zelfs twee.

Bestemming bereikt. Vandaag dagje Florence in afwachting van de nachttrein; eerst een cappuccino bij het Palazzo Vecchio.

Fietsen zijn ingeladen en vastgesjort, bagage opgeruimd, de gereserveerde slaaphut ingenomen. De Brenner-expres kan vertrekken.